وولیشن (Volition) یک واژه انگلیسی است که به معنای “اراده”، “نیت” و “تصمیم” استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت /vəˈlɪʃən/ است.
کاربردهای وولیشن در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند و در حوزه‌های مختلفی از جمله روانشناسی، فلسفه، علوم شناختی، حقوق، ورزش و غیره به کار می‌روند. در روانشناسی، وولیشن به عنوان یکی از عوامل مهم در تصمیم‌گیری و رفتار انسان شناخته می‌شود. در حقوق، وولیشن به عنوان اراده طرفین در قراردادها و توافق‌نامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مترادف‌های وولیشن عبارتند از: intention، will، determination، resolve، purpose و متضادهای آن شامل: reluctance، unwillingness و hesitation می‌شوند.
ریشه واژه وولیشن به زبان لاتین برمی‌گردد و از دو واژه “voluntas” به معنای “اراده” و “volere” به معنای “خواستن” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از واژه وولیشن در قرن ۱۶ میلادی بوده است. در گرامر، وولیشن به عنوان یک اسم (noun) به کار می‌رود و می‌تواند با فعل‌های مختلفی مانند have، exercise، express و غیره همراه شود. به عنوان مثال:
– She had no volition in the matter. (او در این مسئله هیچ اراده‌ای نداشت.)
– He exercised his volition to quit his job. (او اراده خود را برای ترک شغلش به کار برد.)
– The company expressed its volition to expand its business. (شرکت اراده خود را برای گسترش کسب و کار خود بیان کرد.)
