Victorious یک کلمه انگلیسی است که به معنای “پیروز”، “موفق” و “برنده” است. این کلمه از فعل “victory” به معنای “پیروزی” به دست آمده است. تلفظ این کلمه به صورت /vɪkˈtɔːriəs/ است.
کاربردها و نقش ها:
کلمه Victorious در متن ها و مکالمات به عنوان صفت استفاده می شود و به معنای برنده، پیروز و موفق بودن است. این کلمه معمولاً برای توصیف شخص یا گروهی که در یک رقابت، مسابقه یا نبرد پیروز شده‌اند، استفاده می شود. به عنوان مثال، “The team celebrated their victorious win” به معنای “تیم جشن پیروزی خود را گرفت”.
مترادف ها:
مترادف هایی برای کلمه Victorious عبارتند از: triumphant، successful، winning، conquering و champion.
متضادها:
متضادهایی برای کلمه Victorious عبارتند از: defeated، unsuccessful، losing و vanquished.
تاریخچه و ریشه شناسی:
کلمه Victorious از واژه لاتین “victorius” به معنای “پیروز” و “برنده” به دست آمده است. این واژه از فعل لاتین “vincere” به معنای “پیروز شدن” و “برنده شدن” نشأت می‌گیرد.
اولین مورد استفاده:
در تاریخچه زبان انگلیسی، اولین مورد استفاده از کلمه Victorious در قرن چهاردهم میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
کلمه Victorious یک صفت است و می تواند به صورت مفرد یا جمع استفاده شود. به عنوان مثال، “He was a victorious athlete” به معنای “او یک ورزشکار پیروز بود” و “They were victorious in the competition” به معنای “آنها در مسابقه پیروز شدند”.
در نتیجه، کلمه Victorious به معنای “پیروز” و “موفق” استفاده می شود و می تواند در متن ها و مکالمات به عنوان صفت برای توصیف پیروزی و موفقیت استفاده شود.
