لغت Stentorian به معنای صدای بلند و قوی است. این واژه از نام یکی از شخصیت‌های اسطوره‌ای یونانی به نام “استنتور” گرفته شده است که با صدای بلند و قوی خود می‌توانست به هزاران نفر در یک زمینه گسترده صدا بدهد.
تلفظ این واژه به صورت /sten-TOR-ee-un/ است.
استفاده‌های این واژه در زبان انگلیسی عبارتند از:
– توصیف صدای بلند و قوی یک شخص یا صدایی که در فضای باز یا در محیطی بلند شنیده می‌شود
– توصیف یک سبک یا روش گفتاری که بسیار قوی و مؤثر است
مترادف‌های این واژه عبارتند از: booming, thunderous, loud, sonorous
متضادهای این واژه عبارتند از: quiet, soft, subdued
اولین مورد استفاده از این واژه در ادبیات انگلیسی به طور رسمی در قرن هجدهم میلادی بود. در این دوره، شاعر انگلیسی جان میلتون از این واژه در شعر خود با عنوان “پارادایز لاست” استفاده کرد.
در گرامر، این واژه به عنوان صفت استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: “He had a stentorian voice that could be heard from miles away.” (او صدایی بلند و قوی داشت که می‌توانست از فاصله‌های دور شنیده شود.)
