لغت Perspicacious به معنای دارای بینش و فهم عمیق است. تلفظ این لغت به صورت /pərspəˈkeɪʃəs/ است.
این لغت در موارد مختلفی مانند ادبیات، روانشناسی، فلسفه و حتی در محیط کاربرد دارد. در ادبیات، این لغت به کار می‌رود تا به شخصی با دید بسیار عمیق و فهم بالا اشاره کند. در روانشناسی، این لغت به شخصی اطلاق می‌شود که دارای توانایی فهم عمیق و تحلیلی است. در فلسفه، این لغت به شخصی اشاره می‌کند که دارای توانایی فهم عمیق و دقیقی در مورد مسائل پیچیده است.
مترادف‌های این لغت عبارتند از insightful، perceptive، discerning و intelligent. متضادهای آن شامل obtuse، ignorant و foolish می‌شوند.
ریشه شناسی این لغت به واژه‌ی لاتین perspicax بازمی‌گردد که به معنای دارای بینش و فهم عمیق است. این واژه از دو کلمه‌ی perspicere به معنای دیدن و acer به معنای تیز ترکیب شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفدهم میلادی بوده است. در یکی از نمونه‌های متنی از اوایل قرن هفدهم، این لغت به کار رفته است:
“He was perspicacious enough to see that there was no easy way out of the dilemma.”
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
“The perspicacious detective was able to solve the case quickly.”
