Opponent یک واژه انگلیسی است که به معنای رقیب، حریف، مخالف یا معاند است. تلفظ این واژه به صورت /əˈpoʊnənt/ انجام می‌شود.
کاربردها و نقش ها:
این واژه در موارد مختلفی از جمله ورزش، سیاست، حقوق، روابط بین الملل و غیره به کار می‌رود. در ورزش، Opponent به معنای حریف یا رقیب در مسابقات استفاده می‌شود. در سیاست، این واژه به معنای حزب یا گروه مخالف استفاده می‌شود. در حقوق، Opponent به معنای طرف مخالف در یک دعوای حقوقی استفاده می‌شود. در روابط بین الملل، این واژه به معنای کشور یا سازمان مخالف استفاده می‌شود.
مترادف ها و متضادها:
مترادف های Opponent عبارتند از: rival، adversary، competitor، antagonist، enemy، foe و متضاد های آن شامل: ally، friend، supporter و همچنین collaborator می‌باشد.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه واژه Opponent به زبان لاتین با واژه “opponere” که به معنای مخالفت کردن است، بازمی‌گردد. این واژه در قرن ۱۶ میلادی در زبان انگلیسی به کار گرفته شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه Opponent در قرن ۱۶ میلادی در انگلستان ثبت شده است. در آن زمان، این واژه به معنای “شخصی که با شما در یک مبارزه یا مسابقه مخالفت می‌کند” به کار گرفته می‌شد.
گرامر:
Opponent یک اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جمله به کار رود. به عنوان مثال: “My opponent in the election was a very strong candidate.” (رقیب من در انتخابات یک نامزد بسیار قوی بود.)
