لغت Munificent به معنای بخشنده، سخاوتمند، سخی و بزرگوار است. تلفظ این لغت به صورت /myoo-nif-uh-suhnt/ است.
این لغت در متون ادبی، رسمی، و مذهبی به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان به جمله “He was munificent in his support for the charity” اشاره کرد که به معنای “او در حمایت از خیریه بسیار سخاوتمند بود” است.
مترادف‌های این لغت عبارتند از generous، bountiful، lavish، و openhanded. متضادهای آن شامل stingy، miserly، و tightfisted هستند.
ریشه شناسی این لغت از واژه‌ی لاتین munificus به معنای بخشنده و سخاوتمند گرفته شده است. این واژه از دو کلمه‌ی munus به معنای هدیه و facere به معنای انجام دادن تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن ۱۶ میلادی بوده است. در گرامر، Munificent به عنوان صفت به کار می‌رود و قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “a munificent gift” به معنای “یک هدیه‌ی سخاوتمندانه” است. همچنین، این لغت می‌تواند به عنوان صفت مقایسه‌ای به کار رود، به عنوان مثال “more munificent” به معنای “بیشتر سخاوتمند” است.
در کل، Munificent یک لغت ادبی و رسمی است که برای توصیف افراد و اعمال سخاوتمندانه و بزرگوارانه به کار می‌رود.
