Fiction یکی از اصطلاحات مهم در زبان انگلیسی است که به معنای داستان های خیالی و غیر واقعی است. این واژه از کلمه لاتین “fictio” گرفته شده است که به معنای ساختگی و خیالی است. تلفظ این واژه به صورت /ˈfɪk.ʃən/ است.
کاربردهای این واژه در زبان انگلیسی بسیار گسترده است و در ادبیات، سینما، تلویزیون، بازی های ویدیویی و غیره به کار می رود. داستان های خیالی و غیر واقعی که در قالب رمان، داستان کوتاه، فیلم، سریال و غیره نوشته می شوند، به عنوان نمونه هایی از این دسته از آثار هستند.
مترادف های این واژه عبارتند از: imaginative writing، creative writing، made-up stories و imaginary tales. متضادهای آن شامل واژه های non-fiction و factual می باشند.
تاریخچه و ریشه شناسی این واژه به دوره رنسانس بازمی گردد، زمانی که داستان های خیالی و غیر واقعی به عنوان یک ژانر ادبی شناخته شدند. اولین مورد استفاده از این واژه در سال ۱۵۷۹ میلادی در کتاب “The Chronicles of England, Scotlande, and Irelande” اثر راف ۲۰۰۰ برای بیان داستان هایی با مضمون خیالی و غیر واقعی بوده است.
در گرامر، این واژه به عنوان یک اسم مفرد مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، جمله “I love reading fiction” به معنای “من عاشق خواندن داستان های خیالی هستم” است.
