کتاب موش‌ها و آدم‌ها اثر جان اشتاین‌بک و خلاصه آن
کتاب موش‌ها و آدم‌ها اثر جان اشتاین‌بک، یکی از معروف‌ترین رمان‌های قرن بیستم است که در سال ۱۹۳۷ منتشر شد. این کتاب در سبک رمان اجتماعی نوشته شده و با ترکیب دو داستان موازی، داستانی معنی‌دار از بحران‌های اجتماعی و انسانی در آمریکا زمان دهه ۱۹۳۰ را روایت می‌کند.
داستان اول کتاب، داستان دو موش به نام‌های جورج و لنی است که در جستجوی رویاهایشان در دنیای مردم هستند. جورج، یک فرد هوشمند و مقتدر است، در حالی که لنی، یک موش ساده‌لوح و معصوم است. دو موش به دنبال یک زندگی بهتر هستند و در نهایت به یک مزرعه می‌رسند که برای موش‌ها بهترین مکان است. اما در اینجا اتفاقات ناگواری رخ می‌دهد و جورج مجبور می‌شود تصمیم بگیرد که آیا باید لنی را بکشد یا نه.
داستان دوم کتاب، داستان دو دوست به نام‌های جورج و لنی است که در زمان بحران اقتصادی آمریکا زندگی می‌کنند. جورج و لنی در جستجوی کار و روزی پایدار هستند و با مشکلات بی‌شماری روبرو می‌شوند. جورج، به عنوان یک مرد جوان و قوی، باید برای مراقبت از لنی، که از نظر ذهنی معلول است، مسئولیت بپذیرد. اما زندگی آنها در نهایت به پایان می‌رسد و جورج باید تصمیم بگیرد که آیا به زندگی ادامه خواهد داد یا نه.
کتاب موش‌ها و آدم‌ها، یکی از نمونه‌های برجسته ادبیات آمریکا است و توانسته‌است به عنوان یک اسطوره در ادبیات جهانی ماندگار شود. این کتاب، آثار بزرگی همچون «خانه‌ی خوبی برای مردگان» از ارنست همینگوی و «بر روی همان خاک ناامید» از ویلیام فاکنر را تحت تاثیر قرار داده است. علاوه بر این، کتاب موش‌ها و آدم‌ها، با تمرکز بر مسائل اجتماعی و انسانی، نشان داده که هنر می‌تواند به عنوان یک وسیله‌ی قدرتمند برای تحقق عدالت و مساوی‌تر شدن جامعه استفاده شود.
در خلاصه کتاب موش‌ها و آدم‌ها، دو داستان موازی از دو دوست به نام‌های جورج و لنی و همچنین دو موش به نام‌های جورج و لنی روایت شده است. این دو داستان، در دنیایی پر از بحران‌های اجتماعی و انسانی در آمریکا در دهه ۱۹۳۰ رخ می‌دهد. داستان دوستان نشان می‌دهد که چگونه دوستی و محبت می‌تواند در مقابل سختی‌های زندگی مقاومت کند، در حالی که داستان موش‌ها، نشان می‌دهد که چگونه قدرت و تبعیض می‌تواند به نابودی منجر شود. در کل، کتاب موش‌ها و آدم‌ها، یکی از آثار برجسته ادبیات آمریکاست که به عنوان یک اسطوره در ادبیات جهانی ماندگار شده است.
