چینی‌ها تنها حق دارند یک فرزند داشته باشند
چینی‌ها در سیاست خانواده و تنظیم جمعیت خود محدودیت‌هایی دارند و تنها مجاز به داشتن یک فرزند هستند. این سیاستی که به نام سیاست یکطفلی شناخته می‌شود، به منظور کاهش رشد جمعیت و مدیریت منابع کشور در این کشور به راه انداخته شده است.
این سیاست در سال ۱۹۷۹ توسط دولت چین تحت رهبری دنگ شیائوپینگ به عنوان یک راهبرد برای مقابله با مشکلات جمعیتی و اقتصادی در کشور معرفی شد. در آن زمان، جمعیت چین بسیار بالا بود و دولت می‌ترسید که منابع کشور برای تامین نیازهای همه افراد کافی نباشد. همچنین، افزایش جمعیت باعث باروری خانم‌ها و مشکلات بهداشتی و اقتصادی بیشتری می‌شد.
به طور کلی، سیاست یک طفلی می‌گوید که زوج‌ها تنها مجاز به داشتن یک فرزند هستند. این سیاست در طول سال‌ها تغییراتی داشته و در برخی مناطق و شرایط خاص مانند شهرهای بزرگ و برخی اقلیت‌ها قوانین ملایمتری اعمال شده است.
برای اجرای این سیاست، دولت چین اقداماتی از جمله صدور مجوز تولد برای زوج‌ها، تنبیهات مالی سنگین برای زوج‌هایی که قوانین را نقض می‌کنند و ارائه تسهیلاتی به خانواده‌ها که تنها یک فرزند دارند، اتخاذ کرده است.
نتایج این سیاست نیز با توجه به منابع مختلف متفاوت است. در یک سو، بسیاری از منابع معتقدند که این سیاست باعث کاهش رشد جمعیت و تسهیل در مدیریت منابع شده است. همچنین، نرخ باروری در چین به طور قابل توجهی کاهش یافته و ابتلا به بیماری‌های مربوط به زایمان نیز کاهش یافته است.
اما در سوی دیگر، برخی منابع معتقدند که این سیاست باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و اقتصادی جدی شده است. برای مثال، تعداد زنانی که به خاطر تمایل به داشتن فرزند مردان را رد می‌کنند، افزایش یافته است. همچنین، نسل پیر شده و نرخ تولد در چین به طور قابل توجهی کاهش یافته است که ممکن است در آینده باعث مشکلات اقتصادی و اجتماعی بیشتری شود.
به هر حال، سیاست یکطفلی در چین به عنوان یک مثال برای سیاست‌های خانواده و تنظیم جمعیت در دیگر کشورها شناخته شده است و می‌تواند برای مطالعه و بررسی تاثیرات اجتماعی و اقتصادی این سیاست در دیگر مناطق مورد استفاده قرار گیرد.
