مزج اختیاری چیست؟
مزج اختیاری در اصطلاحات حقوقی به معنی دو نفر به اراده و اختیار پاره ای از اموال خود را ممزوج کنند و مالی ممزوج شده مشترک خواهد شد. به عبارت دیگر، در مزج اختیاری، دو نفر به توافق خود، بخشی از اموال خود را با هم ترکیب می‌کنند و مالی مشترک ایجاد می‌شود. این مال ممکن است به عنوان مال مشترک، مال مشترکی یا مال ممزوج شده شناخته شود.
مزج اختیاری در بسیاری از موارد به عنوان یک روش تقسیم اموال بین دو نفر استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در عقد نکاح، شرط شود که زوج و زوجه در مالی با هم شریک باشند، در این حالت تا وقتی که عقد نکاح برقرار است، عقد شرکت نیز به قوت خود باقی خواهد بود و شرایط عدول از آن وجود نخواهد داشت. همچنین، در صورتی که یکی از وراث توان پرداخت دین مورث خود را نداشته باشد، ایشان می‌تواند برای مابقی طلب خود نیز به وراث دیگر رجوع کنند.
در مزج اختیاری، دو نفر به توافق خود، بخشی از اموال خود را با هم ترکیب می‌کنند و مالی مشترک ایجاد می‌شود. این مال ممکن است به عنوان مال مشترک، مال مشترکی یا مال ممزوج شده شناخته شود. در صورتی که شخص دیگری نیز در این مال شراکت داشته باشد، این فرد می‌تواند تقسیم را به هم بزند.
تفاوت مزج اختیاری و مزج اجباری چیست؟
مزج اختیاری و مزج اجباری هر دو به معنای آمیختن دو نفر به اراده و اختیار خود هستند، اما تفاوت آنها در این است که در مزج اختیاری، دو نفر به اراده و اختیار خود پاره‌هایی از اموال خود را با هم مخلوط می‌کنند و به این مال ممزوج گفته می‌شود، در حالی که در مزج اجباری، دو نفر به دلیل وجود مشکلاتی مانند بدهی‌ها یا قراردادهای قدیمی، مجبور به آمیختن اموال خود هستند. به عبارت دیگر، در مزج اجباری، آمیختن اموال به دلیل وجود مشکلات اجتناب‌ناپذیر است، در حالی که در مزج اختیاری، آمیختن اموال به دلیل اراده و اختیار دو نفر اتفاق می‌افتد.
