قوانین استراتژی سرمایه گذاری معکوس در بورس
استراتژی سرمایه گذاری معکوس یک استراتژی بورسی است که در آن سرمایه گذار در جستجوی قیمت های پایین تر برای خرید سهام می باشد. به عبارت دیگر، در این استراتژی، سرمایه گذاران به دنبال سهامی هستند که در طول یک دوره زمانی خاص، از دیگران کمترین بازده را داشته باشند.
در این مقاله، به بررسی قوانین استراتژی سرمایه گذاری معکوس پرداخته شده است:
۱. تعیین زمان مورد نیاز برای انجام این استراتژی
در استراتژی سرمایه گذاری معکوس، سرمایه گذار باید مشخص کند که چه مدت زمانی برای انجام این استراتژی نیاز دارد. به طور کلی، بهترین زمان برای اجرای این استراتژی، زمانی است که بازده سهام در طول یک دوره زمانی خاص، به حداقل خود می رسد.
۲. انتخاب سهام مناسب برای استراتژی سرمایه گذاری معکوس
با توجه به اینکه در استراتژی سرمایه گذاری معکوس، سرمایه گذار به دنبال سهامی هستند که در طول یک دوره زمانی خاص، کمترین بازده را داشته باشند، بهترین سهام برای این استراتژی، سهامی هستند که در بازار از دیگران کمترین بازده را داشته باشند.
۳. محاسبه میانگین حرکت قیمتی
میانگین حرکت قیمتی یکی از مهمترین شاخص های تحلیلی است که سرمایه گذاران معمولا از آن استفاده می کنند. در استراتژی سرمایه گذاری معکوس، میانگین حرکت قیمتی از مهمترین شاخص هایی است که سرمایه گذار باید برای انجام این استراتژی به آن توجه کند.
۴. محاسبه نسبت قیمت به سود
نسبت قیمت به سود یا P/E از دیگر شاخص هایی است که در استراتژی سرمایه گذاری معکوس به کار می رود. سرمایه گذار باید سهامی را انتخاب کند که P/E آن کمتر از میانگین صنعت باشد.
۵. محاسبه رتبه سهام
در استراتژی سرمایه گذاری معکوس، برای محاسبه رتبه سهام، سرمایه گذار باید سهام را بر اساس بازده آن ها در طول یک دوره زمانی خاص، مرتب کند. سهامی که در طول این دوره، کمترین بازده را داشته اند، باید در اولویت برای خرید قرار بگیرند.
۶. اعمال استراتژی
پس از انجام محاسبات مورد نیاز، سرمایه گذار باید به دنبال خرید سهام مناسب باشد. در این مرحله، سرمایه گذار باید به دنبال سهامی باشد که در طول یک دوره زمانی خاص، کمترین بازده را داشته باشند و در عین حال، میانگین حرکت قیمتی آن ها نیز کمتر از میانگین صنعت باشد.
در نهایت، در استراتژی سرمایه گذاری معکوس، باید به دنبال سهامی باشید که نسبت قیمت به سود آن ها کمتر از میانگین صنعت باشد. به عبارت دیگر، سهامی که در طول یک دوره زمانی خاص، کمترین بازده را داشته و در عین حال، میانگین حرکت قیمتی و نسبت قیمت به سود آن ها نیز کمتر از میانگین صنعت باشد، باید در اولویت برای خرید قرار گیرند.
