رابطه شادمانی با شیوه‌ی نگاه به گذشته، حال و آینده از جوانب مختلفی بررسی می‌شود. گذشته، زمانی است که اتفاقات و تجربیاتی که در زندگی ما رخ داده است را نشان می‌دهد. نگاه به گذشته می‌تواند به ما کمک کند تا از خطاها و اشتباهات قبلیمان درس بگیریم و راهکارهای بهتری برای آینده پیدا کنیم. اگر ما به درستی و با هوشمندی به گذشته نگاه کنیم، می‌توانیم از تجربیاتمان بهره‌برداری کنیم و از راه‌حل‌های قبلیمان استفاده کنیم تا به شادمانی در زندگی برسیم.
اما نگاه به گذشته باید با میزان مناسبی انجام شود. اگر به زیادی در گذشته گیر کنیم و عمدتاً به تلخی‌ها و اتفاقات ناخوشایندی که رخ داده بود، تمرکز کنیم، ممکن است روحیه و انگیزه‌مان را از دست بدهیم و شادمانی را از دست بریم. چرا که زندگی ما از رویدادها و تجربیات مختلف تشکیل می‌شود و همیشه همه چیز به خوبی پیش نمی‌رود. بنابراین، بهتر است به اندازه‌ای به گذشته توجه کنیم که بتوانیم از آن درس‌های لازم را بگیریم ولی در عین حال، به سمت آینده پیش برویم.
به همین ترتیب، نگاه به حال نیز نقش مهمی در رابطه شادمانی بازی می‌کند. حال، لحظه‌ای است که در آن زندگی می‌کنیم و تمام تمرکزمان بر روی آن است. اگر در حال حاضر شاد و راضی با زندگی خود باشیم، احتمالاً بتوانیم شادمانی را تجربه کنیم. به همین دلیل، مهم است که در زندگی روزمره خود به حال و لحظه‌های فعلی توجه کنیم و از لحظات خوب و کوچکی که در آن‌ها شاد بودیم، لذت ببریم.
آینده نیز بخشی دیگر از رابطه شادمانی است. آینده، زمانی است که حاصل تصمیم‌گیری‌های ما در حال حاضر و استفاده از تجربیات گذشته رخ می‌دهد. اگر بتوانیم برنامه‌ریزی مناسبی برای آینده خود داشته باشیم و به اهداف و آرزوهایمان پایبند باشیم، می‌توانیم شادمانی را در پیش بینی کنیم. همچنین، توانایی پذیرش تغییرات و تطبیق با شرایط جدید نیز در بهبود رابطه شادمانی با آینده موثر است.
بنابراین، رابطه شادمانی با شیوه‌ی نگاه به گذشته، حال و آینده، نشان می‌دهد که برای رسیدن به شادمانی در زندگی، باید توانایی داشته باشیم تا از تجربیات گذشته بهره‌برداری کنیم، در حال حاضر شاد و راضی باشیم و بتوانیم برنامه‌ریزی مناسبی برای آینده خود داشته باشیم.
